πολύθρυπτος

-ον, Μ

1. πολύ συντετριμμένος

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ πολύθρυπτον

η μεγάλη συντριβή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + θρυπτός (< θρύπτω «τρίβω, συντρίβω»)].